ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Ως πότε θα δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα;
8:16 π.μ. | 
Αναρτήθηκε από
Fotis Bazakas
Στη Νιγρίτα αποδώσαμε την ήττα στον κακό αγωνιστικό χώρο, λες και ο Βισαλτιακός έπαιζε σε χαλί.
Στην Αναγέννηση Επανομής ρίξαμε το φταίξιμο στην κακή διαιτησία λες και ο διαιτητής πήγε στην Επανομή για να κάψει τον ΠΥΡΣΟ. Τις κακές εμφανίσεις με Θερμαϊκό και Μακεδονικό εντός έδρας τις σκεπάσαμε με τους βαθμούς της νίκης.
Τη νίκη επί του Φωκικού την κάναμε μεγάλη επιτυχία.
Είπαμε ότι η ήττα στη Νίκη Βόλου οφείλεται στην ατυχία γιατί είχαμε και δύο δοκάρια.
Με τα Γιαννιτσά εντός έδρας παίξαμε μπάλα και το μόνο που καταφέραμε ήταν να κλέψουμε την ισοπαλία την τελευταία στιγμή.
Στα Τρίκαλα παίξαμε μπάλα το πρώτο ημίχρονο και καταφέραμε να χάσουμε στις καθυστερήσεις διότι, όπως δηλώθηκε, μας έκλεισε στην περιοχή μας ο διαιτητής.
Με την Κοζάνη, καινούριο αυτό πάλι, είπαμε ότι δεν έχουμε «άστρο». Άμα ψάξουμε, μπορούμε να βρούμε δικαιολογίες και για επόμενα πιθανά ατυχή αποτελέσματα.
Να πούμε ότι φταίνε οι φίλαθλοι που δεν στηρίζουν επαρκώς την ομάδα, οι κακές καιρικές συνθήκες, ότι μάτιασαν τους παίκτες μας και ούτω καθεξής.
Εάν κερδίσουμε τη Βέροια θα πούμε πάλι ότι πάμε για πρωτάθλημα. Θα αναγκαστούν όμως κάποιοι εκ των πραγμάτων να αναλάβουν αργά ή γρήγορα την ευθύνη τόσο των κακών εμφανίσεων όσο και της πενιχρής βαθμολογικής συγκομιδής της ομάδας. Εκτός και αν τους προλάβουν τα γεγονότα και εκδιωχθούν από την ομάδα. Μέχρι τώρα δεν είδα σοβαρή αυτοκριτική. Όλο σε δικαιολογίες ρίχνουμε την αναποτελεσματικότητα και την ανικανότητά μας. Και οι δικαιολογίες δεν τελειώνουν ποτέ. Μόνο που λιγοστεύουν συνεχώς αυτοί τους οποίους πείθουμε με τις δικαιολογίες.
Με τα Γιαννιτσά εντός έδρας παίξαμε μπάλα και το μόνο που καταφέραμε ήταν να κλέψουμε την ισοπαλία την τελευταία στιγμή.
Στα Τρίκαλα παίξαμε μπάλα το πρώτο ημίχρονο και καταφέραμε να χάσουμε στις καθυστερήσεις διότι, όπως δηλώθηκε, μας έκλεισε στην περιοχή μας ο διαιτητής.
Με την Κοζάνη, καινούριο αυτό πάλι, είπαμε ότι δεν έχουμε «άστρο». Άμα ψάξουμε, μπορούμε να βρούμε δικαιολογίες και για επόμενα πιθανά ατυχή αποτελέσματα.
Να πούμε ότι φταίνε οι φίλαθλοι που δεν στηρίζουν επαρκώς την ομάδα, οι κακές καιρικές συνθήκες, ότι μάτιασαν τους παίκτες μας και ούτω καθεξής.
Εάν κερδίσουμε τη Βέροια θα πούμε πάλι ότι πάμε για πρωτάθλημα. Θα αναγκαστούν όμως κάποιοι εκ των πραγμάτων να αναλάβουν αργά ή γρήγορα την ευθύνη τόσο των κακών εμφανίσεων όσο και της πενιχρής βαθμολογικής συγκομιδής της ομάδας. Εκτός και αν τους προλάβουν τα γεγονότα και εκδιωχθούν από την ομάδα. Μέχρι τώρα δεν είδα σοβαρή αυτοκριτική. Όλο σε δικαιολογίες ρίχνουμε την αναποτελεσματικότητα και την ανικανότητά μας. Και οι δικαιολογίες δεν τελειώνουν ποτέ. Μόνο που λιγοστεύουν συνεχώς αυτοί τους οποίους πείθουμε με τις δικαιολογίες.
Δεν είμαι εγώ αυτός που δεν θα αναγνωρίσει ότι ο κ. Μιχαλήτσος είναι μεγάλος προπονητής, ότι έχει εμπειρία της κατηγορίας μας αλλά και των ανωτέρων, ότι είναι εργασιομανής, ότι του αρέσει να δουλεύει με μικρούς σε ηλικία ποδοσφαιριστές, πράγματα που γράφτηκαν και ειπώθηκαν κατά κόρον από τους ειδήμονες. Αυτό όμως που βλέπω εγώ είναι:
1) Ότι στον ΠΥΡΣΟ ο κ. Μιχαλήτσος αποτέλεσμα δεν μπορεί να πάρει εκτός έδρας. Βέβαια πήραμε στα χαρτιά τους 3 βαθμούς στην Καστοριά, οι οποίοι μας κρατάνε θεωρητικά ακόμη ζωντανούς στο κυνήγι του τίτλου. Εκκρεμεί ακόμη και η ένσταση για το παιχνίδι με τη Νίκη Βόλου. Αγωνιστικά όμως τίποτα.
2) Ότι εντός έδρας η ομάδα κέρδιζε, αλλά με κακές εμφανίσεις και με το πενιχρό 1-0, και ότι πλέον δεν μπορεί να κερδίσει ούτε εντός έδρας. Ο Θερμαϊκός μόλις πριν 3 βδομάδες είχε συγκεντρωθεί και μας έπαιζε μονότερμα το τελευταίο 20λεπτο του αγώνα στο μεταξύ μας εντός έδρας παιχνίδι.
3) Ότι εμμένει στα ίδια άτομα που συνεχίζουν να τον εκθέτουν. Εκτός από 13-14 παίκτες οι άλλοι είναι στα αζήτητα και δείχνει ότι δεν τους εμπιστεύεται.
4) Ότι κρατάει την ομάδα πολύ πίσω και ότι φοβάται τους αντιπάλους περισσότερο απ΄ ότι πρέπει.
5) Ότι παίζει περισσότερο για τον εαυτό του και για να κρατήσει τη θέση του παρά για την ομάδα, που υποτίθεται ότι έχει συγκεκριμένο και ξεκάθαρο στόχο, ο οποίος όπως παίζει η ομάδα είναι στην κυριολεξία άφταστος.
6) Ότι, ενώ η Γ΄ Εθνική είναι γνωστό σε όλους ότι διακρίνεται για τη δύναμη, ο προπονητής μας επένδυσε στο ταλέντο των παικτών (αυτό βέβαια έγινε και πέρυσι), που ακόμα δεν το είδαμε.
7) Ότι οι ποδοσφαιριστές που διάλεξε μόνο μεγάλα ονόματα έχουν και από μπάλα «ολίγα πράματα». Ούτε δύναμη, ούτε πάθος, ούτε θέληση, ούτε διάρκεια έχουν.
8) Ενώ ο Στουρνάρας ήταν κάκιστος στο Βόλο, δεν είδε ο προπονητής μας την μειωμένη του απόδοση για να τον κάνει αλλαγή και τον κράτησε μέχρι τη λήξη του αγώνα.
9) Ότι έχασε το παιχνίδι στα Τρίκαλα γιατί στο δεύτερο ημίχρονο κράτησε την ομάδα πίσω και γιατί στη φάση του γκολ ο ΠΥΡΣΟΣ έπαιζε ουσιαστικά με 10 παίκτες, γιατί ο Κοπούνοβιτς, που τον έβαλε εκείνη τη στιγμή ως αλλαγή ο προπονητής μας, δεν είχε προλάβει να πάρει θέση άμυνας στην περιοχή μας. Βλέπω και ξαναβλέπω τη φάση στο βίντεο και τραβάω ακόμα τα μαλλιά μου. Εκείνη τη στιγμή κι ένας κακός προπονητής δεν κάνει αλλαγή, γιατί δυστυχώς για μας έγινε αυτό που έγινε.
10) Ότι η ομάδα δεν παίρνει βοήθεια από τον πάγκο μας και ότι στη μάχη των πάγκων συνήθως χάνουμε. Η ομάδα μας δεν μπορεί να κερδίζει όταν χάνει ο πάγκος μας.
11) Ότι η Κοζάνη με μπάτζετ το πολύ το 1/3 του δικού μας και με Γρεβενιώτη στη σύνθεση της (τους δικούς μας ο προπονητής μας τους έχει στην κατάψυξη) μας πήρε σχετικά εύκολα την ισοπαλία.
Ο Πρόεδρος του ΠΥΡΣΟΥ, ο κ. Παπαϊωάννου, πήρε στην ομάδα τον κ. Μιχαλήτσο προφανώς γιατί είχε ως στόχο την άνοδο της ομάδας. Από την άλλη μεριά ο κ. Μιχαλήτσος ήρθε στον ΠΥΡΣΟ προφανώς γιατί καλοπληρώνεται. Ο στόχος της ανόδου μαθηματικά ακόμα δεν χάθηκε, αλλά ας μη γελιόμαστε πλέον ο στόχος έγινε αυτό που λέμε δύσκολα επιτεύξιμος.
Η ομάδα μας δεν παίρνει αποτελέσματα, δεν παίζει μπάλα, δεν ξέρει να επιτίθεται, δεν έχει σταθερότητα, δεν φαίνεται να μπορεί να αλλάξει ριζικά, δεν πείθει, δύσκολα να γίνει το θαύμα. Αν ο στόχος χάθηκε γιατί κάποιοι (προπονητής και παίκτες) να συνεχίζουν να βρίσκονται στην ομάδα και να καλοπληρώνονται; Τη στιγμή μάλιστα που (και αυτό σημειώστε το), την άνοιξη που έρχεται με τη λήξη του πρωταθλήματος, η μη επίτευξη του στόχου της ομάδας μπορεί να οδηγήσει για πολλούς και διαφόρους λόγους στην εκ νέου διάλυση του ΠΥΡΣΟΥ ή στο να συμμετέχει του χρόνου στη Δ΄ Εθνική κατηγορία, γιατί αυτοί που μας οδηγούν σ΄ αυτό το αποτέλεσμα μένουν στην ομάδα; Πόση υπομονή να κάνει κανείς;
Τι αντοχές πρέπει να έχει ο κ. Παπαϊωάννου; Η περιτονίτιδα, λένε οι γιατροί, θέλει χειρουργείο, γιατί αλλιώς ο ασθενής μαθηματικά θα τα «τινάξει».
Βασίλης Καραγιάννης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου